Gaz do dechy i wypuszczam czad! Rozmowa z Michałem Teslukiem o grze "Gaslands".

    Skoro dziś mamy czwartek, to znaczy że czas zajrzeć na pogranicza bitewniaków. Dziś poznacie system, jakiego w Polsce jeszcze (prawie, oprócz "Grokamorka") nie było. 

   Zacznijmy od tego, że zasadnicza treść bitewniaków jest praktycznie zawsze ta sama. Dwie strony spotykają się na jednym obszarze i dążą do wzajemnej anihilacji. W jaki więc sposób można urozmaicić tą zabawę, oprócz majsterkowania przy zasadach regulujących  przesuwanie i walkę figurek? Oczywiście poprzez stworzenie nowych dekoracji i aktorów w tym teatrze, stale grającym jedną i tą samą sztukę. Na przykład: druga wojna światowa była obrabiana przez tyle gier i systemów, że można zaproponować publiczności drugą wojnę światową z krasnoludami i orkami. Albo z Cthulhu. Albo z zombi i striptizerkami. Albo jeszcze w innym wydaniu, mutacji czy mixie. Tak samo dzieje się z każdym innym okresem historycznym lub konwencją dotyczącą jakiegoś rodzaju fikcji. 

   Inna możliwość, to umieszczenie w roli głównej innych postaci niż zazwyczaj. W tradycyjnej narracji bohaterem był człowiek lub ktoś do niego zasadniczo podobny. Na przykład Achilles albo Frodo. Jednak w miarę postępu technicznego protagonistą opowieści coraz częściej stawała się samobieżna maszyna: Me Bf 109, T - 34 czy Fiat 125 p. Oczywiście - prowadzona przez kierowcę. Ale zespół człowiek + konkretny pojazd tworzył w nich synergię wykraczającą poza kombinację tego samego pilota z innym sprzętem.

Nadmierna prędkość i brak wyobraźni najczęstszą przyczyną wypadków! 

   Ten trend został uwypuklony właśnie w bitewniakach. A najbardziej w przełomowym "X-wingu" (ale dużo wcześniej choćby w "Battletech'u"). Tam walczą raczej nie kosmiczni piloci, a same myśliwce. Każdy z nich ma konkretne parametry (zasięg, uzbrojenie, opancerzenie) - i to właśnie nimi rywalizuje z przeciwnikami; innymi pojazdami. Siedzące za sterami istoty rozumne to tylko dodatek do możliwości i ograniczeń danej maszyny. Oczywiście tego typu podejście to standard w konstruowaniu bitewniaków. Nawet jeśli figurka wygląda jak człowiek, i tak się nazywa, to jest najczęściej w istocie pojazdem: o indywidualnej szybkości, odporności pancerza. No i pilotowanym zdalnie. 

   Ale o braku realizmu psychologicznego w bitewniakach - kiedy indziej. Dziś chcę przedstawić wam tytuł, w którym pojazdy odgrywają pierwszoplanową rolę. Jest nim "Gaslands", autorstwa Mike'a Hutchinsona. Jest to kolejny z prostych systemów bitewnych wydanych przez Osprey Games. Zazwyczaj te gry cechują się prostymi do opanowania zasadami, zawierającymi jeden czy dwa smaczki dodające rozgrywce pikanterii. Do tego szkicowo nakreślone tło wydarzeń (jeśli w ogóle!), niewielka objętość, niska cena. I przeważnie - brak własnej linii figurek. Na przykład w opisywanym już "Dragon Rampant" można spokojnie, legalnie i koszernie grać Sigmarinami.




   Jak do tej pory poznałem kilka systemów z tej linii wydawniczej. Na żadnym się nie zawiodłem. Więc czekają one w kolejce tematów na opis i recenzję. Ale zajmują w niej dalsze miejsce, niż nowa "Necromunda". Są po prostu zbyt niszowe. Fajnie byłoby, gdyby poznało się na nich więcej ludzi, gdyby polscy fani gier bez prądu zobaczyli, że bitewniaki to nie tylko gry kosztujące 2000 zł i oferujące czterogodzinne partie w połowie wypełnione wertowaniem podręczników wielkich jak książka telefoniczna. Niemniej jednak, pisząc tekst, warto umieścić w nim wzmiankę o możliwości realnego zagrania w dany system. A nie tylko poinformować, że gra istnieje, i jeśli tylko znajdziesz sobie partnera, to możesz sobie kupić i skorzystać.


Odpalić Torpedę Nostalgii! (dlaczego ten obrazek tutaj? Bo w grze można używać motorków, jeżdżących po autostradach postapokalipsy. I oczywiście walczących).

 
   Na szczęście w przypadku "Gaslands" można powiedzieć o czymś w stylu tworzącego się środowiska fanów. Jeśli jest polski fanpage na facebooku - to jest też gdzie się udać, poszukać informacji. I wreszcie ustawić się na partyjkę. Osobą, która animuje tą (na razie małą) społeczność jest Michał Tesluk. Fan gier, a prywatnie przedsiębiorca, biznesmen i działacz aktywnie wspierający lokalne środowisko fanów gier bitewnych). Udało mi się go namówić, by opowiedział o "Gaslands". Zapraszam do lektury wywiadu: 

                                                                   * * *

Zacznijmy od zapoznania się. Podaj personalia, opowiedz o sobie parę słów.  Jakie są Twoje pierwsze doświadczenia z grami figurkowymi? Jak dowiedziałeś się o "Gaslands"?

    Nazywam się Michał Tesluk, znajomi mówią do mnie Rey. Mam 35 lat i pochodzę z Łodzi. Grami planszowymi i bitewnymi interesuję się od blisko 20 lat. Na poważnie wsiąkłem w  bitewniaki jakieś 17 lat temu, gdy zobaczyłem w jednym z łódzkich sklepów (nieistniejącym już „Magu”) rozgrywkę w "Mordheim." Wcześniej ze znajomymi uskutecznialiśmy penetrację podziemi w "Warhammerze Quest". Jak już się wciągnąłem w świat Warhammera, zaczęło się zbieranie armii do Fantasy Battles (Imperium, Tomb Kings, Demony) oraz do Warhammera 40000 (Dark Eldar, Space Marines, Chaos Space Marines). Z czasem zaczęło się pojawiać coraz więcej gier; zacząłem się interesować "Flames of War", "Warmachines", "Infinity", "BloodBowl", "FullThrust". A teraz "Gaslands". Pomysł na ten system narodził się spontanicznie. Jeden z klientów zapytał mnie, czy nie wykonał bym dla niego zestawu wzorników do tej gry. Chwilę pogrzebałem w sieci i postanowiłem przyjrzeć się tej grze uważniej. 

Mordheim. Kto tam nie był w wieku 20-tu lat, niech żałuje.

Zanim przejdziemy do gry, zatrzymajmy się jeszcze przy kliencie i wzornikach. Zajrzałem sobie na stronę Twojej firmy - i znalazłem tam mnóstwo ciekawych rzeczy (na przykład tanie kwadratowe podstawki 20 na 20 mm). Skąd pomysł na taką właśnie działalność? Czy oprócz produkcji akcesoriów masz jakąś inną pracę? No i - mając zebrane doświadczenie, czy jesteś zadowolony z obranej drogi?

   Hobbystycznie produkcją gadżetów zajmuję się od 5 lat. W 2016 roku pojawiła się opcja uzyskania dotacji. Jako że kończyła mi się umowa o pracę, postanowiłem otworzyć pracownię z dużą przestrzenią dla hobbystów, korzystając z faktu że nie ma takiego miejsca w Łodzi. Początkowo lokal miał 180 metrów kwadratowych i mieściło się w nim 20 pełnowymiarowych blatów. Prawie po roku podjąłem decyzję o zmniejszeniu lokalu, gdyż tak duży okazał się zbędny. Na łódzkie warunki, by zapewnić komfort lokalnemu środowisku, wystarczająca jest ilość około 10-12 stołów. Obecnie poświęcam się tylko prowadzeniu pracowni i koordynowaniu rozgrywek turniejowych u mnie w lokalu. Poza akcesoriami do gier projektuję przedmioty użytkowe wg. trendów współczesnego wzornictwa. 

Najnowszy krzyk światowej mody figurkowej - przezroczyste podstawki. Również do nabycia w Reycast.pl.

    Łódź to bardzo trudny rynek (jeśli chodzi o bitewniaki) gdyż posiadamy bardzo podzielone środowisko graczy przyzwyczajonych do grania w dwóch darmowych miejscówkach dostępnych tylko w weekendy. Klienci z Wrocławia i Poznania mówią, że jak bym otworzył firmę w ich miastach to miałbym lokal non-stop tętniący życiem. Jest to trochę frustrujące ale chyba znalazłem sposób na to, by dalej funkcjonować. Są nim własnie niszowe systemy takie jak "Gaslands". Coraz częściej widuję u siebie graczy "Full Thrust'a", "Warheim", "Kings of War" i właśnie "Gaslands".

Łódź. Czas postapokalipsy.

A teraz przedstawmy grę. O co w ogóle chodzi w "Gaslands"?

    Sprawa jest prosta: chodzi o rozwałkę samochodami i motocyklami w post-apokaliptycznych  klimatach. Każdy gracz tworzy swoją ekipę, zgodnie z  ustalonym progiem punktowym. Występujące w grze pojazdy mają określoną załogę, sterowność i ilość miejsca na dodatkowe gadżety. Można grać klasyczne potyczki na wyniszczenie albo któryś ze scenariuszy (przejęcie flagi albo deathrace). Autorzy zachęcają też do ustalenia swoich zasady. I to jest piękne! Nie ma sztywno narzuconych zasad scenariuszy. Mechanika jest na tyle prosta że bez problemu każdy wprowadzi jakieś swoje własne zasady.

tl;dr

Samochody i motocykle to tylko wierzchołek góry lodowej. Po zapoznaniu się z system odkryłem że w "Gaslands" występują też czołgi, helikoptery a nawet autobusy! Czy jest też możliwość wystawienia pieszych, na przykład uzbrojonych w bazooki? 

    Piechota jest niedostępna w tej grze. Ze wspomnianych helikopterów i czołgów mogą korzystać tylko ekipy spod znaku jednego sponsora - więc nie przesadzajmy z ich powszechną dostępnością.
Osobiście uważam że piechota jest w "Gaslands" absolutnie zbędna. Tu chodzi przecież o rozwałkę pojazdów na bezdrożach, drogach i telewizyjnych arenach.

Chyba tylko samobójca zdecydowałby się na wyjście na taką arenę. I do tego masochista!

Na całym świecie funkcjonują setki (jeśli nie tysiące) prostych i nieco niszowych gier bitewnych.  Kilka z nich dotyczy samochodowych batalii w dobie postapokalipsy. Dlaczego właśnie "Gaslands" jest dla Ciebie szczególnie atrakcyjny?

   Tutaj sprawa jest równie prosta. Jako że w naszym kraju gracze patrzą uważnie na cenę wejścia w system, zwróciłem uwagę na to, ile pieniędzy będzie potrzebne na rozpoczęcie zabawy z "Gaslands". Koszt podręcznika w wersji pfd to 10,5 GBP co daje jakieś 50-60 zł. Modele to klasyczne resoraki (majorette czy HotWheels). Każdy ma na pewno w domu jakieś stare i zdezelowane samochodziki. Nie widziałem jeszcze na rynku gry której koszt całkowity zamknie się w 100 zł.

    To jest chyba wystarczająco atrakcyjny powód do wejścia w ten system?

Oto akcesoria potrzebne do gry - a przynajmniej tak to widzi autor. Do tego jeszcze autka, kostki - i można odpalać silnik.

Też uważnie liczę każdy grosik - a przynajmniej się staram. Niski koszt to (przynajmniej dla mnie) wielki plus systemu. Ten argument może przemówić ostatecznie za zaangażowaniem się w grę. Na przykład znalazłem jeszcze tańszą wersję podręcznika do "Gaslands". Ale czy jest coś prócz ceny, zachęcającego do tej gry?

   Myślę że poza niską ceną zdecydowanie zachęca klimat. Popatrzmy na kickstartery z ostatnich kilku miesięcy. Każdy tytuł związany z klimatem postapokalipsy był błyskawicznie finansowany. Figurkowa wersja "Fallout'a" uzyskała bardzo wysokie wsparcie. Polska "Neuroshima Tactics" pomimo brzydkich (wg. mnie) modeli miała naprawdę wielu fanów i szkoda że wydawnictwo Portal porzuciło ten tytuł (jak zresztą wydawanie olskiej wersji "Full Thrust'a"). Coraz więcej ludzi bierze udział w konwentach postapo, np. "Old Town". Światy "Mad Max'a" i "Fallout" stały się kultowe. Nie dziwię się że pojawiają się kolejne tytuły osadzone w tym właśnie uniwersum.

PRL 2000. Grałbym!

Gry od Osprey Publishing nie słyną z bogatego tła fabularnego. Jak jest z tym tytułem? Czy za kraksami i eksplozjami stoi jakaś historia? A może chociaż frakcje?  Jeśli tak, to jakie? Czy przed graczami stoi jakiś większy, nadrzędny cel? 

Faktycznie: jak przystało na Osprey Publishing, tło fabularne  nie jest obszernie rozwinięte. W grze występuje wątek rywalizujących korporacji/gangów odzwierciedlony wprowadzeniem sponsorów. Każdy sponsor daje swojej załodze dostęp do wyjątkowego sprzętu lub specjalnych zdolności kierowców. I to by było tyle w kwestii historii.

Świat, jaki znamy, skończył się. Przetrwają tylko najsilniejsi. Brakuje wody, energii, pożywienia, lekarstwa. Ale nie golarek do nóg!

Mechanika to podstawa zarówno auta, jak i gry bez prądu. Jakie są główne założenia zasad "Gaslands"? Jak wyglądają siły - którymi dowodzimy? Jak bardzo są liczne i co się na nie składa?Jak wygląda aktywowanie jednostek, poruszanie ich i wreszcie walka? Jakie kości są używane, jak bardzo rozbudowane są statystyki oddziałów?

   Mam wrażenie że autor wzorował się na dwóch grach. A konkretnie: na "Tanks!" i "X-Wingu". Gracze tworzą ekipy warte 50-100 „kanistrów” co nam daje od 2-3 poważnie zmodyfikowanych pojazdów do kilkunastu małych motocykli. Każdy pojazd ma swoją wartość punktową, sterowność, ilość punków „życia” , ilość pasażerów oraz ilość miejsca na sprzęt dodatkowy.

   Tak więc każdy składa ekipę wartą równą ilość punktów i zaczynamy rozgrywkę. Sama gra dzieli się na kilka tur podzielonych na fazy.

   Każda tura ma do 6 faz zmian biegów (od 1 do 6). Każdy pojazd mający wrzucony bieg z numerem danej fazy lub wyższy może zostać aktywowany. I tak np. w fazie 3 można aktywować pojazdy z włączonym biegiem 3 i wyzszymi ale już nie ruszą się te które mają 1 i 2 bieg. Gracze aktywują pojazdy naprzemiennie, począwszy od tego z Pole Position (przed grą rzucacie kostką kto zaczyna). Po każdej pełnej turze Pole Position przechodzi na kolejnego gracza.

Typowa flotylla do "Gaslands"

Mamy już omówione które pojazdy mogą być aktywowane. Teraz czas na manewry i pozostałe akcje.

Pojazd aktywowany wybiera wzornik manewru (taki na jaki pozwala bieg, który jest przypisany do pojazdu) i przykłada go do przednich kół. Następnie rzuca kostkami manewrów (tyloma ile wynosi jego współczynnik manewrowości) - i patrzy na rezultaty. Mogą nastąpić 4 różne efekty. Pierwszy to punkt stresu kierowcy, drugi - poślizg kontrolowany Trzeci skutkuje niekontrolowanym poślizgiem. Ostatni efekt jest najbardziej pożądany: SHIFT, który daje możliwości kasacji pozostałych efektów i zmianę biegu na wyższy bądź niszy.

Po rozpatrzeniu efektów rzutu można przejść do atakowania przeciwnika. Każdy pasażer ma pistolet i może z niego strzelić w dowolną stronę. Może być też tak, że na pojeździe zamontowano dodatkowe uzbrojenie. Wtedy jeden z pasażerów może może go użyć, zamiast strzelać z pistoletu. Ważne jest oczywiście umiejscowienie tej dodatkowej broni. Może ona strzelać albo w przód, albo w bok. A po zamontowaniu na wieżyczce- dookoła

Zaciągamy ręczny i kierownica ostro w prawo!

.

    Jak już wiemy kto i gdzie może strzelić, przechodzimy do samego strzelania. Trafiamy na 4+, a na 6 są zadawane dwa obrażenia.

   Przeciwnik może się bronić przez otrzymaniem obrażeń rzucając tyloma kostkami ile wskazuje wrzucony przez ostrzelany pojazd bieg. Strzelam do jeepa jadącego na 4-ym biegu, więc przysługują mu 4 kostki obrony. Każde trafienie można wybronić rzucając 6 na kości k6.

   Po zakończeniu ostrzału przechodzi się do kolejnych pojazdów i tak do chwili, w której każdy pojazd się ruszył i zmienił bieg. Następnie zmieniamy fazę na wyższy bieg i powtarzamy ruchy. I tak aż do końca 6 fazy biegów. Później zaczyna się tura 2, cała procedura jest powtarzana

Gra pozwana na taranowanie przeciwnika, podpalanie go, oślepianie. Kombinacji i możliwości jest wiele.

Zawsze chciałeś postrzelać z pędzącego auta, ale mechanika nie pomagała?

To chciałem jeszcze spytać o ruch i wzorniki. Czy ta mechanika jest bardziej podobna do "X-winga" - czyli musimy wylądować dokładnie na końcu wzornika, czy też do "Tanks!". Czyli koniec wzornika to ruch maksymalny, ale możemy zaciągnąć ręczny i zatrzymać się trochę bliżej?

   Zasady ruchu bardziej przypominają "X-Wing'a" gdyż raz wybrany manewr musi być wykonany. Czasami trafienie w przeszkodę kończy nasz ruch wcześniej, niż kończy się wzornik. Ale to własnie jest najfajniejsze w tej mechanice. Wyobraźmy sobie że pojazdy zbliżają się do skrzyżowania z czterech stron. Nie można przyłożyć wzornika i sprawdzić czy się zmieścimy, czy jednak dojdzie do kolizji. Bierzemy wzornik i aktywujemy pojazd. I albo się uda albo nie. Powiedzenie" kto nie ryzykuje, nie zyskuje" nabiera tutaj wyjątkowego wydźwięku.

Oto wzorniki do gry, które produkuje mój dzisiejszy rozmówca. Dzięki wam, bogowie bitewniaków, za HDF i laser.

"Gaslands", jak wiele innych pozycji od Osprey Publishing, nie posiada własnej linii figurek. Ale akurat w przypadku tej gry sprawa jest wyjątkowo nietypowa. Pora na parę słów o tym. jakie modele występują na stole, skąd je brać i ile kosztują?

   Jak już pisałem wcześniej: koszt wejścia w system to niecałe 11 Funtów. Do tego potrzebujemy resoraków. Nowe można kupić za 7-10 zł od sztuki - albo i taniej. Ale jestem przekonany, że każdy gdzieś w domu czy u dziadków ma stare samochodziki. Później tylko trzeba je odpowiednio podrasować częściami zamiennymi (na przykład bitsy z "Flames of War", "Wh40k", "Bolt Action") i mamy gotowy do grania skład samochodowych zabijaków. 

Starter dla dwóch graczy.

Dla ludzi szukających samochodzików pomocne może być wskazanie skali modeli, którą stosuje się w "Gaslands". Czy jest ona określona? Czy trzeba nastawiać się na konkretnych producentów samochodzików?

     W zasadach nie ma określonej skali. Podane są rozmiary sugerowanych podstawek a fotografie pojazdów wskazują, że są to modele w skali 1:67- 1:75 czyli spokojnie można postawić stare resoraki Majorette, Hot Wheels czy jakieś inne dostępne po złotówce w marketach. Ostatnio znalazłem genialne zestawy pojazdów za 17 zł. Były tam: pickup, ciężarówka, van, 3 osobówki, tir, 2 śmigłowce i trochę dodatków na drogi w postaci barierek i pachołków. Jeśli pojazd jest w innej skali to ważne jest, by umieścić go na odpowiedniej podstawce. 

Skoro weszliśmy w tematykę kosztów, to poświęćmy jej trochę więcej uwagi. Ile trzeba zapłacić, by wystartować z zabawą? Co jest niezbędne? W co warto zainwestować w następnej kolejności? I ile taka inwestycja może wynosić?

  O kosztach już wstępnie napisałem. Jeśli gracz chce rozwinąć swoją grę o gadżety, to można zamienić wzorniki papierowe na drewniane lub w akrylu (które akurat ja produkuję). Można standardowe kostki i znaczniki zamieniać na odpowiednie diale określające, jaki poziom stresu osiągnął kierowca i na którym biegu jest aktualnie samochód. Całkowity koszt takich dodatków nie przekroczy 100 zł. 

Proszę Państwa! Oto Wyścig Śmierci! Kto dojedzie do mety - wygrywa!

A makiety? Na ile są potrzebne, i jaki mają wpływ na grę?

W grze wyróżniamy kilka rodzajów przeszkód. Są to lekkie przeszkody, które można zniszczyć (lekkie barierki, beczki oleju, pudła kartonowe, znaki drogowe). Ciężkie przeszkody, które można zniszczyć (betonowe bariery, kontenery) oraz przeszkody stałe jak budynki, skały itp. Występują też drogi. Przeszkody blokują linię ognia lub dają osłonę i można się na nich rozbić. Drogi pomagają nam utrzymać kontrolę nad pojazdem (zasada Push It! mówi, że możemy dokonać przerzutu dowolnej ilości kostek manewru generując znacznik stresu. Na drodze tego znacznika nie generujemy). Pierwsze gry rozgrywaliśmy na stole dość gęsto zastawionym, ale  to bardzo ograniczało rozgrywkę przez zminimalizowanie zakresu manewrów. Osobiście sugeruję rozstawienie jednej drogi, około 4 stałych przeszkód i 6-8 przeszkód, które można zniszczyć. Da to możliwość większego manewrowania, rozwijania większych prędkości i tym samym powiększenia listy zagrań taktycznych.

Mimo wszystko apeluję, by nie lekceważyć kartonów na drodze.

A teraz zapytam o to, jak wygląda typowa partyjka? Ile czasu trzeba sobie zarezerwować? Jak duży stół jest potrzebny? Czy w jednej bitwie może uczestniczyć na raz kilku graczy? Jak wyglądają wrażenia z zabawy, co jest w niej ekscytującego, a co frustrującego lub irytującego?

   Rozgrywka na standardowe 50 pkt (od 1 auta do 4-5 motocykli na stronę) trwa około godziny. Potyczki odbywają się na stołach o wymiarach 3/3 stopy lub 4/4 stopy. Podczas jednej partyjki na stole może grać spokojnie 4-6 graczy. Oczywiście im więcej graczy - tym większy stół i więcej czasu należy poświęcić. Zabawa jest tym lepsza, im więcej  pojazdów. Manewry jakie mogą wykonać auta (albo są zmuszone wykonać!) doprowadzają atmosferę do wrzenia. Do tego dochodzi rzut kośćmi. Każdy pojazd ma określoną sterowność i w zależności od tego, ile ona wynosi - tyloma kośćmi manewrów się rzuca. I tak można np. zmniejszać ilość punktów stresu u kierowcy, wpaść w poślizg kontrolowany lub zupełnie stracić przyczepność i wypaść z drogi. Często zdarza się, że gracz ma pojazd z wrzuconym 4 lub 5 biegiem, co ogranicza ilość manewrów możliwych do wykonania. To bywa frustrujące! W połączeniu ze słabym rzutem na manewry można stracić sporo włosów z głowy ;)

Kiedy kostki źle się poturlają, pamiętaj, że zawsze mogło być gorzej.

Bitewniaki to znakomita sprawa, pod warunkiem, że ma się z kim grać. Jak na razie "Gaslands" to wyjątkowo niszowy tytuł w naszym kraju. Zaciekawiła mnie Twoja deklaracja, dotycząca rozruszania (a w zasadzie - wygenerowania niemal od podstaw) środowiska polskich fanów tej gry. Jak zamierzasz to zrobić? Gdzie warto się zgłaszać, by poznać grę bliżej (zarówno w sieci, jak i w realu?)

   Z tą deklaracją to trochę przesadziłeś. Po prostu rzuciłem luźny temat wśród lokalnych graczy...  Zauważyłem na facebooku kilku graczy z innych miast i postanowiłem to jakoś zebrać do kupy, tworząc polski fanpage Gaslands na facebooku.  Nie wyobrażam sobie, że jako jedyny będę odpowiedzialny za animowanie środowiska. Bardziej podchodzę do tematu jak do ciekawostki, którą warto reklamować. Mam nadzieję, że gracze już się sami będą organizować. Z doświadczenia wiem że jak się fanów  do czegoś zmusza, to  środowisko zaczyna się kurczyć. Bitewniaki i ich popularność to raczej inicjatywa oddolna. Sami gracze muszą chcieć tego, by  środowisko się rozwijało. W Łodzi gramy u mnie w pracowni ReyCast na al.Piłsudskiego 135. Jest to miejsce o tyle fajne że klimat postapo podkreślają stare pofabryczne budynki kompleksu dawnych przędzalni bawełny.

Kluczem do rozwoju jest przede wszystkim informacja opatrzona fotografiami. Jak gracze zobaczą że "Gaslands" żyje, że ktoś w to gra: to  samo się zacznie nakręcać.

Łódź - znakomite miejsce do towarzyskiej zabawy!

W wywiadach często zadaję pytanie o zmiany, jakie zdaniem rozmówcy warto by wprowadzić do danej gry. Czy masz jakieś pomysły na jej ulepszenie? 

Ciężko tu mówić o ulepszeniu prostej gry jaką jest "Gaslands". Podczas rozgrywek pojawiło się kilka nieścisłości, ale już zostały zaraportowane i oczekują na FAQ.

Zbliżamy się do końca. A to oznacza, że czas na kwestię największej zalety i największej wady "Gaslands". Jakie one są, Twoim zdaniem?

Największe zalety:

1.Cena

2.Możliwość modelarskiego wyżycia się na starych modelach zabawkowych samochodów.

3.Proste zasady

4.Dynamika gry.

No to listę zalet już mamy. A wady? W ogóle są takie w "Gaslands"?

   Nie ma systemów idealnych. "Gaslands" ma kilka niejasnych zasad, ale jeśli środowisko podchodzi do grania na luzie, to spokojnie może nieścisłości zastąpić swoimi " home rules" . Autor zasad aktywnie działa na grupie "Gaslands" na facebooku i czyta uwagi graczy. FAQ też jest aktualizowany. Tak więc niewiele brakuje tej grze do ideału. 
    Wiem, że w naszym kraju wysoko ceni się grę turniejową i szybko pojawiają się klaryfikacje i metagame. Mam nadzieję że w "Gaslands" rozwinie się scena turniejowa bez napinki i tworzenia alternatywnych zasad, jak to miało miejsce w przypadku "Warhammer'a" i że granie turniejowe jak i towarzyskie będzie pełne epickich akcji, godnych uwiecznienia w raportach.

Gra na plusie!

Bardzo dziękuję za rozmowę!

                                                                  * * *

  No i tak się prezentują kolejna z tysięcy propozycji na bitewniakowym rynku. Niektóre z nich mają to do siebie, że po prostu nie nęcą. Jeśli chodzi o "Gaslnads", to wyznam, że wraz z bliższym poznawaniem gry rosła we mnie chęć, by pójść do sklepu "Wszystko za 5 zł". A potem wygrzebać w elektrośmieciach zepsuty mikser lub młynek do kawy, wziąć klej - i stworzyć sobie flotę śmieciowych samochodzików. A potem puścić je przeciwko oponentowi - i niech kości wyznaczą zwycięzcę. Ochota ta była podkręcona przez materiały znajdujące się na oficjalnej stronie systemu. Tam to, w dziale "download" można znaleźć m.in. listę dostępnych pojazdów. Można z niej wywnioskować, że liczba możliwości jest duża - ale nie przytłaczająca. Zaś złożoność samej mechaniki można ocenić choćby po ilości parametrów pojazdu. Jest ich 6 - co nasuwa skojarzenia choćby z prościutkim "Frostgrave".

   To, co obecnie budzi mój sceptycyzm to widoczne starania, by w grze w miarę dokładnie zasymulować fizykę poruszania się pojazdów. Osobiście, jeśli mam wybierać między "realizmem" w bitewniaku - a jego prostotą i grywalnością, to zawsze postawię na to drugie. Choćby z tego powodu, że pierwsze jest bardzo trudne do osiągnięcia za pomocą modelu o dużo mniejszej złożoności niż modelowane zjawisko.

Szkoda życia i pieniędzy. Już lepiej masakrować plastik.

   Oczywiście do wszystkich zasad i rozwiązań stosowanych w systemach bitewnych można się łatwo przyzwyczaić, o ile tylko gra się z odpowiednią częstotliwością. Na pewno jest tak też z "Gaslands". Na dziś jestem podobny do mojego rozmówcy w tym, że w tej grze pociągają mnie wyjątkowo niskie koszty - ale jeszcze bardziej temat i pretekst do nietypowych i fajnych konwersji oraz malowania. To jeden z tym projektów z niskim kosztem wejścia. Spokojnie da się w tydzień przygotować "armię" oraz nauczyć się zasad. Oczywiście, jeśli tylko uwaga nie jest rozproszona przez inne przyjemności typu książka, film, sport czy komputer. 

     Możecie więc niewielkim kosztem przekonać się, czy to gra dla was. Jeśli do tej pory marzyliście o gigantycznych karambolach, szaleńczych pościgach i wybuchających bakach z benzyną - to teraz możecie wcielić te pragnienia w życie. Tylko w mniejszej skali.